1932'de Japonlar denizden ve havadan Şangay'a saldırdılar ve kente çıktılar. Çinliler ağır bozguna uğrayınca Milletler Cemiyeti'nden yardım istediler. Uluslararası arenada bu olay çok tepki çekince Japonlar Çinliler ile anlaştı. Bölge demilitarize edildi.
Japonlar küçük bir askeri birliğini bölgeye gözlemci olsunlar diye bıraktı ve ateşkes imzalandı. 5 yıl boyunca bölgede çok önemli bir olay yaşanmadı ta ki 2. Çin-Japon savaşına kadar. Japonlar bölgeyi ele geçirmek için bir bahane arıyorlardı.
Oyama adlı bir Japon askeri aracı ile izinsiz olarak Şangay'daki Çin kontrolünde ki bir havaalanına giriş yaptı. Üstüne kendisini durdurmaya çalışan Çinli polisi silahla öldürdü. Bunun üzerine Çinli polisler Oyama'yı vurdu.
Japonlar bu konuda Çinlilerden özür diledi ancak Çinlilerin bölgeyi asker ve polislerden arındırmasını istedi doğal olarak Çinliler reddedince Şangay savaşı başlamış oldu. 13 Ağustos günü 10.000 kişilik bir Japon birliği şehre girdi ve karşı Çin atağına maruz kaldılar.
Başta Çinli birlikler Japonlara karşı taarruza kalktı ancak Japon zırhlıları ve uçakları şehri denizden ve havadan bombardımana tutunca Çinli birlikler zor duruma düştü ve eski mevzilerine geri çekilmek zorunda kaldılar. Savaşın patlak vermesi ile Şangay sivilleri arasında şehri terk etmek için kargaşa başladı ve şehrin sokaklarında çok büyük bir kaos ortamı başladı.
Şangay'da savaşın patlak vermesinden bir gün sonra Çin Hava Kuvvetleri, Japon uçaklarına saldırdı ve kayıp vermeden 6 uçak düşürdüler. Bunun üzerine 14 Ağustos ülke çapında moral kaynağı olsun diye Hava Kuvvetleri günü ilan edildi.
Buna rağmen Çin uçaklarının çok azdı ve hasar alan uçaklar için yedek parçalar da yoktu. Çin uçakları 85 Japon uçağını düşürüp 51 gemiyi batırmasına rağmen, toplam avcı uçaklarının yarısına tekabül eden 90 civarı uçak kaybettiler.
Japon kuvvetlerinin takviye edilmesi ile Çinli kuvvetler bir karşı taarruz denediler ve bir kaç yerleşimi düşürüp Japonları Şangay'ın denizlerine kadar püskürttüler. Ancak bu taarruz sırasında ağır bir bombardımana tutuldular ve çok ağır kayıplar verdiler.
Bir kaç gün sonra Çinlilerin iyice zora düşmesi ile Japonlar karşı taarruza geçtiler ve Çinlileri eski mevzilerine püskürttüler. Böylece şehrin üst kısmı tamamen kuşatmaya alınmış oldu.
Şehre ulaşım için önemli bir nokta olan Luodian'a 300.000 Çinli asker Çan Kay Şek'in Alman danışmanı Falkenhausen tarafından önerilmesi üzerine taarruza geçtiler. Çinliler ağır ateş altında saldırmaya devam ettiler.
Bölgede az sayıda asker en iyi şekilde savunma yapmaya çalıştı ve 100.00 Japon askeri Çinlileri durdurmak için saldırıya kalktı. Çinliler saldırıyı kestiğinde kuvvetlerin yarısı savaş dışı kaldı ve taarruz çok ağır bir hezimetle sonlandı.
Çin için hayati bir önemi olan Dachang kasabasına düzenlenen Japon saldırısı ile ordunun iletişim merkezi olarak görev yapan kasaba yaklaşık 1 ay boyunca saldırılara maruz kaldı. Çinliler direnişi sürdürdü ancak kasabanın düşmesi ile Çinliler bölgeyi terk etti.
Bu arada Çan Kay Şek bölgeye Almanlar tarafından tertip edilmiş Elit Çinli birimlerini çoktan göndermişti. Bu kuvvetler savaş sonu neredeyse tamamen temizlenmiş olsalar da şehrin aylarca direnişinde çok önemli pay oynadılar.
2. Çin-Japon savaşının bir diğer özelliği ise savaşın ilk tank muharebesinin Şangay'da gerçekleşmesiydi. Çinliler kentin savunulması için bir kaç tane İngiliz Vickers 6 ton tankını bölgeye sevk etti. Japonlarda bu tanklara karşı koymak için Type 89 İ-Go model orta zırhlı tanklarını getirdiler.
Tags:
2. Çin-Japon Savaşı